برآورد فقر غذایی در ایران بر اساس داده های سال 1388

سابقه و هدف: در شرایطی که نیمی از مردم جهان در گرسنگی، کمبود کیفی یا کمی غذایی قرار دارند و هر هفته تعداد زیادی از کودکان به کام مرگ می‌روند. موضوع فقر، روشهای اندازه‌گیری آن و بویژه راه‌های مقابله با آن یکی از موضوعات مورد توجه اکثر دولت-ها و نیز سازمان‌های بین‌المللی از جمله بانک جهانی بوده است. نقش تغذیه در سلامت، افزایش کارایی، یادگیری انسان‌ها و ارتباط آن با توسعه اقتصادی طی تحقیقات وسیع جهانی به اثبات رسیده است. بر همین اساس این مطالعه فقر را از بعد خوراکی مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش‌ها: در این تحقیق، با استفاده از داده‌های هزینه- درآمد خانوار مرکز آمار ایران به تفکیک شهر و روستا در سال 1388، خط فقر خوراکی خانوار در شهر و روستا بر اساس روش دکتر پژویان برآورد گردیده است. یافته ها: نتایج این مطالعه با در نظر گرفتن این نکته که بعد خانوار در روستا بیشتر از شهر می باشد حاکی از آن است که خط فقر خوراکی خانوار شهری 1157354 ریال در ماه است و نیز خط فقر کل برابر با 5017476 ریال و درصد افراد زیر خط فقر برابر 29.5 درصد است و میزان خط فقر خوراکی در ماه و کل خانوار روستایی به ترتیب برابر با 2075473 و 5856296 ریال است و درصد افراد زیر خط فقر در روستا برابر با 6.5 درصد است. نتیجه گیری: به طور کلی وضعیت فقر در شهر و روستا در سال 1388 افزایش پیدا کرده است. واژگان کلیدی: خط فقر خوراکی، درصد افراد زیرخط فقر، روش دکتر پژویان، بودجه خانوار